Gevangen in gedachten  (Een inspirerend verhaal)

Een man kwam voorbij een circuskamp en besloot een kijkje te nemen bij de dieren. Toen hij bij de olifanten aankwam, was hij verbaasd dat al die reusachtige beesten alleen maar met een touw aan één poot waren vastgebonden. Een olifant is toch een kolossaal beest dat met zijn slurf zo een boom uit de grond trekt? Waarom gebruikt hij die kracht dan niet om te ontsnappen? Hij vroeg het aan één van de dierentemmers.

'Dat is eenvoudig', zei de man. 'Wanneer ze klein zijn, worden ze met een touw aan hun poot vastgebonden. Ze proberen uit alle macht vrij te komen, maar hoe ze ook aan het touw trekken, het lukt niet. Ze zijn op dat moment niet sterk genoeg. En het touw snijdt pijnlijk in hun poot. Al snel leren de kleine olifanten dat ze niet weg kunnen komen. Ze geven hun pogingen op. Ze geloven dat het toch niet kan. Deze overtuiging verankeren ze in hun brein. Wanneer ze groter worden, kunnen ze makkelijk het paaltje met één ruk uit de grond trekken, maar ze zijn er ondertussen van overtuigd dat ze dat niet kunnen. Ze weten niet beter dan dat het touw en het paaltje sterker zijn dan zij. Dus proberen ze het niet meer en blijven ze trouw op hun plek staan. Hun geloof in het "niet kunnen" heeft gewonnen. Zo komt het dat een simpel touw een olifant op zijn plek kan houden. De olifant heeft zichzelf aangeleerd niet eens een poging te wagen.'

♣ De olifanten zijn ervan overtuigd dat ze niet kunnen ontsnappen.
Dus proberen ze het niet meer.
Hun geloof in het "niet kunnen" heeft gewonnen. ♣

De man kon zijn oren niet geloven. Deze grote, sterke dieren konden op elk moment het touw breken en zichzelf bevrijden, maar ze bleven waar ze waren, omdat ze geloofden dat ze het niet konden. Zo werkt het ook bij ons. Net als die olifant geloven we dat we iets niet kunnen . Gewoon omdat we het ooit probeerden en faalden en het vervolgens niet meer probeerden. Maar in tegenstelling tot olifanten hebben wij ook nog andere beïnvloeders die ons ervan weerhouden dingen te doen die we zouden willen doen : de meningen en overtuigingen van anderen, van ouders, leerkrachten, vrienden, de samenleving, ... We hebben een aantal conclusies getrokken over de wereld om ons heen. We hebben iets leren geloven en daar twijfelen we nu niet meer aan. Die meningen en overtuigingen van anderen nemen we aan voor waar. In ons volwassen leven hebben we - net als de volwassen olifant - niet door dat we veel meer mogelijkheden tot onze beschikking hebben als toen we kind waren en dat we nu wèl iets anders kunnen kiezen. Maar we doen het niet. We staan er niet eens bij stil. Deze overtuigingen zitten meestal in het onbewuste. En het onbewuste stuurt ons, niet ons bewuste.

♣ In ons volwassen leven hebben wij niet door
dat we veel meer mogelijkheden tot onze beschikking hebben
als toen we kind waren en dat we nu wèl iets anders kunnen kiezen. ♣ 

*  *  *  *  *

We zijn niet meer dat kleine kind. We zijn veranderd! Als volwassene hebben we eindeloos veel meer mogelijkheden als toen we kind waren. Zelfs als tiener kunnen we veel meer dan als vijfjarige. Gedrag en overtuigingen die we als klein kind nodig hadden om te kunnen overleven, kunnen ons nu belemmeren.

Ben jij je bewust van jouw beperkende overtuigingen? Ze belemmeren je om te groeien, om van jezelf te houden en te doen wat je graag wilt doen. Waar je in gelooft is je realiteit. Probeer eens met andere ogen naar je overtuigingen te kijken en zie wat er niet meer klopt. 

Welke meningen en overtuigingen van anderen neem jij nog altijd aan voor waar? Geloof jij in "het kunnen" of "het niet kunnen"?