Ik herinner me nog de ouders die me tijdens een oudercontact vroegen
: Juf, onze zoon is zo verlegen. Wat kunnen we daaraan doen? Hun kind
gedroeg zich thuis erg open en daarom verbaasde het hen dat het in
onbekende situaties zo verlegen kon zijn. Ze maakten zich zorgen en
vonden het soms erg vervelend. Dan werden ze wel eens boos op hem. Maar
dat deden ze beter niet. Daar wordt je kind alleen maar onzekerder van. Beter is het om veiligheid te bieden door eerst dicht in de buurt
te blijven en nadien de afstand wat te vergroten. Zo toon je als ouder
dat je erop vertrouwt dat het zich wel zal redden en krijgt het de kans
zijn verlegenheid te overwinnen. Het leert dan op zichzelf te
vertrouwen. Bovendien wees ik de ouders erop dat verlegen gedrag in
onbekende situaties natuurlijk en gezond is. Stel je voor dat je kind
zonder enige schroom op een wildvreemde zou afstappen. Het is net goed
dat het aan het begin van een ontmoeting enige terughoudendheid toont.
Toon als ouder dat je erop vertrouwt dat je kind zich wel zal redden. Zo krijgt het de kans zijn verlegenheid te overwinnen en leert het op zichzelf te vertrouwen.
Toch kan ik begrip opbrengen voor de bezorgdheid van deze en andere
ouders met een kind dat zich verlegen gedraagt. In onze maatschappij die
extraversie als ideaalbeeld beschouwt, behalen sociale mensen eerder
succes. Eén van de dingen waar zij goed in zijn is netwerken. En dat is handig. Wie de grootste mond heeft, krijgt vaak meer voor mekaar dan
de stille kracht. De ouders van de verlegen jongen waren wellicht bang dat hun zoon het nooit ver zal schoppen , omwille van die verlegenheid. Het is duidelijk, er is geen plek voor verlegenheid in
onze maatschappij terwijl het een eigenschap is die veel meer mensen
bezitten dan gedacht wordt - maar liefst 40 procent van de mensen is
verlegen - maar er wordt haast nooit over gesproken.
Wie de grootste mond heeft op het werk, krijgt vaak meer voor mekaar dan de stille kracht.
Toch hoorde
ik onlangs presentator Otto-Jan in het radioprogramma
"Het Heilige Huis van Hanssen"
bekennen dat hij verlegen is . Ja ja, DE Otto-Jan van
De Ideale Wereld, dat programma waarbij hij satirische filmpjes, gebaseerd op de actualiteit van de dag, aan elkaar praat en hij mensen in de maling neemt. De bekentenis kwam er nadat een collega en goede vriendin hierover getuigde. Ze vond het
leuk om hem in verlegenheid te brengen. "Als Otto-Jan zich schaamt, verschijnt er een 'schaamader' op zijn voorhoofd", vertelde ze. Geen idee of Otto-Jan dit ook zo leuk vindt. En in het televisieprogramma
"De Columbus" waarin Wim Lybaert erop
uittrekt met een bekende gast, vertelde Els Pynnoo, zangeres van
elektropopband
"Vive la Fête", dat ze ooit een heel braaf en bedeesd
meisje was en dat ze nu nog behoorlijk verlegen kan zijn. Behalve dan
wanneer ze op het podium staat. Iemand anders van wie je niet
onmiddellijk verwacht dat ze verlegen was, is schrijfster Agatha
Christie. Ze was super verlegen. Het verhaal doet de ronde dat ze ooit
eens door een buitenwipper op haar eigen feestje werd geweigerd. In
plaats van te zeggen wie ze was, ging ze stilletjes in de lobby zitten.
Ook Mahatma Gandhi, symbool van de Indische onafhankelijkheid, was
verlegen van aard. De bewering dat iemand die verlegen is het nooit ver
kan schoppen, klopt dus niet helemaal.
De bewering dat iemand die verlegen is het nooit ver kan schoppen, klopt dus niet helemaal.
Tenzij je bekend bent, is
verlegen zijn dus niet iets dat je trots verkondigt aan wie het maar
horen wil. Naar bekende mensen die getuigen over hun verlegen aard
wordt met bewondering geluisterd. Want hoe is het mogelijk dat iemand
die beweert verlegen te zijn het zo ver kan schoppen?! Vandaag de dag
kan je maar beter vertellen dat je introvert bent. Tegenover
introvert zijn is er de laatste jaren meer begrip ontstaan. De Ted-talk
van Susan Cain 'De kracht van introversie' werd direct een internethit.
Er verschenen toen plots véél boeken over het onderwerp. De vraag :
Waarom ben je zo stil? mag je nu zelfverzekerd beantwoorden door te
zeggen : Ik ben introvert. Zeggen dat je verlegen bent, doe je nog
altijd beter niet.
Vandaag de dag kan je maar beter vertellen dat je introvert bent. Zeggen dat je verlegen bent, doe je nog altijd beter niet.
Het feit dat je er beter niet voor uitkomt en dat er amper over gesproken wordt, toont aan dat er een groot taboe ligt op verlegenheid. En dat maakt het voor mensen die er last van ondervinden nog moeilijker. Mensen voelen zich vaak ongemakkelijk wanneer in een gesprek het woord
verlegen wordt uitgesproken. Er worden grapjes over gemaakt en/of het gesprek wordt een andere kant opgestuurd. Hoe komt het dat verlegenheid zo wordt
afgekeurd? Verlegenheid wordt gezien als sociaal mankement. Verlegen mensen worden een beetje sneu gevonden. Ze willen graag sociaal zijn maar dat lukt niet zo goed. Ben je introvert, dan mag je daar vandaag de dag best trots op zijn. Op verlegenheid niet. Het wordt gezien als iets waar je na je kinderjaren toch zéker wel vanaf moet zien te komen.
Verlegenheid wordt gezien als sociaal mankement. Iets waar je na je kinderjaren toch zéker wel vanaf moet zien te komen.
Zoals ik reeds eerder schreef, onze maatschappij is
gericht op sociale mensen waardoor iemand die verlegen is al gauw
signalen krijgt dat er iets niet in orde is. Dat doet verlegenheid zeker
niet afnemen, integendeel. Het zorgt ervoor dat iemand die er last van heeft zich gaat schamen omdat hij verlegen is waardoor het alleen maar erger wordt. Moet iedereen die stiller is en zich terughoudender
opstelt zich dan maar omvormen tot een uitbundig type? Wie zichzelf
respecteert, zal dat niet willen. Moeten verlegen mensen dan net zo
populair worden als introverte mensen? Neen. Ook dat moet niet. Maar
verlegen mensen vinden hun karaktertrek vaak helemaal niet prettig. Met
verlegenheid zit je vooral jezelf in de weg. Wie verlegen is, trekt zich
terug en heeft daardoor minder contacten. Het verhindert een plezierig
dagelijks leven. Je kan je door zo verlegen te zijn erg eenzaam voelen.
En eenzaamheid maakt ziek. Daarom is het verstandig om er toch iets aan
te doen. Het is goed om contact te blijven maken met anderen, hoe
ontmoedigend het ook kan zijn om iets te doen waarin je niet goed bent.
Ga dus toch maar naar dat feestje en neem de telefoon gewoon op wanneer
hij gaat. Wie weet waar het je brengt.
Verlegenheid verhindert een plezierig dagelijks leven. Je kan je door zo verlegen te zijn erg eenzaam voelen en eenzaamheid maakt ziek.
Lukt het je niet om over je
verlegenheid heen te stappen dan is het goed om hulp te zoeken. Er kan
dan gekeken worden naar wat de onderliggende problemen zijn van het
verlegen gedrag. Die onderliggende problemen zoals faalangst,
onzekerheid en een negatief zelfbeeld kunnen aangepakt worden. Dat
betekent niet dat je niet meer verlegen zal zijn maar wel dat je leert
omgaan met je verlegen gedrag en het geen grote belemmering meer is in
het dagelijks leven.
geraadpleegde bron : https://www.bedrock.nl/waarom-introversie-opeens-cool-lijk.../
